Τα λεγόμενα νέα μέσα έχουν ήδη αρχίσει να αλλάζουν την υφή του επαγγέλματος του δημοσιογράφου και κατά συνέπεια τον κόσμο της πληροφορίας και το πως αυτή μεταδίδεται. Το θέμα είναι αν αυτή η αλλαγή είναι θεμιτή και το κατά πόσο είναι προς το καλύτερο. Είναι πασιφανές ότι τα παραδοσιακά μέσα στην πλειοψηφία τους είναι σαθρά εκ των έσω και απλά αναπαράγουν σαπίλα, φτήνια και ελεγχόμενη πληροφορία. Τι παραπάνω μπορούν να προσφέρουν τα νέα μέσα; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έρχεται αβίαστα. Διαδραστικότητα και απόλυτη ελευθερία έκφρασης. Η δυνατότητα δηλαδή, ενός μέσου να δέχεται αμφίδρομη επικοινωνία από την μία και η ανεξέλεγκτη και ανεπιβεβαίωτη μετάδοση πληροφοριών από την άλλη. Έχουμε λοιπόν, μια συμμετοχική δημοσιογραφία στην οποία ο πολίτης μπορεί να δημοσιογραφεί. Μπορεί να δημοσιεύει τις απόψεις του, τις θέσεις του και να παράγει ή να αναπαράγει ειδήσεις. Οπότε έχουμε να κάνουμε ουσιαστικά, με τα ελεγχόμενα παραδοσιακά μέσα και με τα πλήρως ανεξέλεγκτα νέα μέσα. Με μία πρώτη ματιά θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα νέα μέσα εκτοπίζουν τα παραδοσιακά. Στην ουσία όμως αλληλοσυμπληρώνονται. Η πιο απλή σχέση μεταξύ τους είναι η εξής: οι δημοσιογράφοι να βγάζουν ειδήσεις, οι bloggers να τις σχολιάζουν. Αυτό ισχύει όμως με τα σημερινά δεδομένα. Αν θα διατηρηθούν οι ισορροπίες ή αν απλά κυριαρχήσει η μία μορφή δημοσιογραφίας ή η άλλη είναι κάτι που μόνο ο χρόνος μπορεί να πει. Η μόνη μου ένσταση σχετικά με τα νέα μέσα, είναι για το κατά πόσο είναι σε θέση ένας πολίτης να δημοσιογραφεί υπεύθυνα. Γιατί πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι η πρόοδος της τεχνολογίας από μόνη δεν ήταν ποτέ καλή ή κακή. Καλή ή κακή είναι η χρήση που κάνουμε εμείς.Μ.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου