Εντάξει, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κυβερνάει την χώρα με ξεκάθαρα δεξιά πολιτική, αυτό άλλωστε φαίνεται και από το ποιους ζήτησε στήριξη στο νέο τους νομοσχέδιο. Δηλαδή, να το θέσω κομψά, δεν έχουν τον θεό τους πλέον, να βγάλουν και ένα βασιλικό (α δεν έχουμε μοναρχία;) διάταγμα που να υποχρεώνει τους πολίτες να έχουν στο μέτωπο ένα post it που να γράφει είμαι βλάκας. Εάν τάξει στο ΛΑ.Ο.Σ. ότι θα διώξουν και όλους τους μετανάστες από την Ελλάδα, θα έχουν σίγουρα την στήριξη του Κ. Καρατζαφέρη και σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, εμένα άλλο με προβληματίζει, το ότι η κοινωνία δέχτηκε μάλλον ευχάριστα τα νέα για την κατάργηση του ασύλου. Μήπως και η ελληνική κοινωνία είναι στη βάση της δεξιά τελικά; Λέω τώρα εγώ. Και δεν μιλάω για τους φοιτητές, αν και ανάμεσα και στους φοιτητές υπήρχαν αρκετοί που δέχτηκαν με ανακούφιση τα νέα. Γενικά, οι πολίτες φαίνονται ευχαριστημένοι με την εξέλιξη αυτή αφού θεωρούν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο έχει πάψει από καιρό να αποτελεί κίνητρο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και πλέον χρησιμεύει για ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών. Και σκέφτομαι τώρα εγώ: Μήπως έχουν δίκιο; Μήπως έγινε κατάχρηση του πανεπιστημιακού ασύλου τόσο από εξωπανεπιστημιακούς όσο και από τους ίδιους τους φοιτητές; Μήπως οι φοιτητές στάθηκαν ανίκανοι να προστατέψουν το βασικότερο των δικαιωμάτων τους; Η απάντηση σε όλα είναι ναι. Έγινε και κατάχρηση και κακή χρήση του ασύλου. Ο κάθε εγκληματίας μπορούσε να ζητήσει άσυλο και τα βράδια οι φοιτητές απέφευγαν το πανεπιστήμιο από φόβο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το άσυλο έπρεπε να παραμείνει ως είχε. Με όλα του τα στραβά, δεν ξέρω γιατί, ούτε μπορώ να απαντήσω στα παραπάνω λογικά ερωτήματα. Απλά έπρεπε να παραμείνει ως είχε. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Δημοκρατίας, και οποιαδήποτε κίνηση κατάργησης του έπρεπε να θεωρηθεί αντιδημοκρατική εξ’ αρχής. Και όταν ακούω χαζομάρες όπως «μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά» και «γιατί δηλαδή οι άλλες χώρες δεν έχουν πανεπιστημιακό άσυλο» νιώθω ένα κύμα αγανάκτησης να με πλημυρίζει. Οι άλλες χώρες που επικαλείστε «Κύριοι» έχουν υποδομές, έχουν εξορθολογήσει τον κρατικό τους μηχανισμό, έχουν χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας από ότι η Ελλάδα, δεν έχουν υποχρεωτική στράτευση και οι πολίτες ζουν κάτω από καλύτερες συνθήκες συγκριτικά με τους Έλληνες. Γιατί λοιπόν δεν αποφάσισαν να δουλέψουν πάνω σε κάτι από αυτά; Το πανεπιστημιακό άσυλο τους ενόχλησε μέσα σε όλο αυτό το χάλι; Όπως και να έχει, θα περιμένουμε να δούμε τι πρόκειται να γίνει αυτό το ακαδημαϊκό έτος. Προβλέπεται δύσκολο και ταραχώδες.
